بر اساس تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۸، سالانه بیش از ۱۶۰۰۰۰ کودک انگلیسی شاهد خشونت های خانگی هستند. مؤسسه خیریه Women’s Aid با همکاری آژانس تبلیغاتی Engine و شرکت فیلمسازی Riff Raff فیلم یک دقیقه‌ای برای نمایش در سالن های سینما تهیه کرد که تمام صحنه های خشونت آمیز آن به شکل کاملاً ماهرانه ای حذف شده بودند.

ظاهراً بر اساس قوانین انجمن رده بندی نمایش فیلم در بریتانیا (BBFC) و برای اینکه امکان نمایش فیلم در تمام سالن های سینما امکان پذیر باشد این تصمیم گرفته شده بود. فیلم تماشاگر را فقط تا لحظه وقوع خشونت با خود همراه می کند و پس از آن بیننده با تصویر سیاه و سکوت مطلق مواجه می شود. این فرم نه تنها از حس و تأثیرگذاری فیلم کم نکرده، بلکه با واگذاری این صحنه ها به تخیل و تصویرسازی ذهنی تماشاگر، شدت واقعه را به مراتب از هر نوع تصویرسازی احتمالی کارگردان مؤثرتر کرده است.

مهم ترین لحظه این فیلم زمانیست که با نمایش کودک خانواده، جمله ممنوعیت دیدن این صحنه‌ها برای افراد زیر ۱۸ سال روی تصویر ظاهر می شود. همین صحنه بهانه‌ می شود برای ارائه خلاقانه آمار کودکان در معرض خشونت خانگی که روزانه شاهد این وقایع هستند: «برای تماشای این صحنه ها باید بالای ۱۸ سال و یا یکی از ۱۶۰۰۰۰ کودک در معرض خشونت خانگی باشید»

فیلم فاقد هرگونه موسیقی و فضاسازی های رایج سینمایی است و به رئالیستی ترین شکل ممکن فضای مخوف خانه را به تصویر می کشد.

این آگهی از سبک و سیاق مورد علاقه من است. روایتی به شدت داستان گو و بدون شعار مستقیم و حتی گفتار متن! این نکته یکی از مهمترین ویژگی‌ ها برای برای خلق یک آگهی داستان گوست.

این فیلم در سال ۲۰۱۸ تولید و به نمایش گذاشته شد و جوایز زیادی هم دریافت کرد. در پست های بعدی بیشتر درباره داستان گویی برندها و ویژگی های تبلیغات داستان گو خواهم گفت.