«گوگل» تهیه‌کننده‌ی این مستند ۷ دقیقه‌ای است. برندهای بزرگ راه‌‌ و‌ رسم نفوذ به ذهن و قلب مخاطب را می‌دانند. بدون خودنمایی و تعریف و تمجیدهای مرسوم تبلیغاتی. آن‌ها خوب می‌دانند که در این‌گونه آثار، رفتارهای گل‌درشت و اغراق‌آمیز تبلیغاتی نتیجه عکس دارد.

مستند Call Me Blood درباره‌ی گروهی به نام «لایف بانک» در نیجریه است که وظیفه‌ی آن‌ها ارسال سریع خون به بیمارستان‌هاست. آنها برای رساندن سریع و مطمئن بانک خون به بیمارستان‌ها، از اپلیکیشن «گوگل مپ» استفاده می‌کند.

نیجریه در مرگ و میر زنان باردار، چهارمین کشور دنیاست. بیمارستان‌های شهر لاگوس اغلب نیازمند استفاده از بانک‌ خون و دریافت ایمن و به‌موقع فرآورده‌های خونی برای زنان باردار هستند.

این فیلم شاهکار نیست، اما در حدی که تهیه‌کننده را به اهداف برساند راضی‌کننده است. هیچ داستان و یا لحظه‌ی غیرواقعی برای قهرمان نشان دادن «گوگل» ساخته و یا بازسازی نشده و تمام شخصیت‌ها و لحظات فیلم واقعی است.

عوامل فیلم برای نمایش لحظات نفس‌گیر نجات جان شش زن باردار، به مدت یک ماه در بیمارستانی در لاگوس مستقر بودند.

توجه صرف به روایت و داستان‌گویی و همچین پرهیز از رفتارهای تبلیغاتی، از مهمترین دلایل باور‌پذیری فیلم و تأثیر نام برند بر ذهن مخاطب است.

استودیوی گوگل دو نسخه از این پروژه را تهیه کرده است. یکی مستند ۱۷ دقیقه ای با نام Blood Rider برای شرکت در جشنواره‌های سینمایی (و احتمالا پخش تلویزیونی) و دیگری مستند ۷ دقیقه‌ای با نام Call Me Blood برای پخش در شبکه‌های اجتماعی و یوتیوب.

مستند Call Me Blood تنها قسمتی از سری مستندهای گوگل است.